Ιστορία του Συλλόγου
Το πρώτο Σωματείο των Συνταξιούχων ΕΤΕ χρονολογείται από το 1933. Με την απόφασή του το Πρωτοδικείο Αθηνών υπ’ αριθ. 7544/28.9.1933 αναγνωρίζει τον “ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΣΣΥΕΤΕ)” με έδρα την Αθήνα και τακτικά μέλη τους συνταξιούχους κατοίκους Αθηνών, Πειραιώς και περιχώρων και αντεπιστέλλοντα μέλη τους κατοίκους συνταξιούχους της επαρχίας.
Σκοπός του Σωματείου υπήρξε “ η σύσφυγξις των σχέσεων των μελών του η αλληλοβοήθεια η προστασία των συμφερόντων τους η βελτίωσις εν γένει της οικονομικής κατάστασής τους ως και η υπόδειξις και επιδίωξις των προς τον σκοπόν αυτόν καταλλήλων μέτρων”.
Το πρώτο Δ.Σ συστήνεται στο γραφείο του Φ.Ντόκου (Μέγαρο Καραπάνου στην οδ.Σταδίου) και απαρτίζεται:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ K.Aνδρουλιδάκης
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ν.Σταυρόπουλος
ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Θ.Τζανετάκης
ΤΑΜΙΑΣ Γ.Δημητριάδης
ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ Φ.Ντόκος, Α. Σιάτος, Γ.Τσιμπουράκης
Στις 27/11/33 προστίθενται οι Γεώργ.Αγγ.Βλάχος και Ιωάννης Κετσέας κι έτσι το Δ.Σ γίνεται 9μελές.
Το 1939 το Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ’ αρ.8703/4.7.39 απόφασή του αναγνωρίζει την τροποποίηση του Καταστατικού και ο τίτλος μετατρέπεται σε “ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗΣ”.
Οι πρώτοι εκπρόσωποι των Συνταξιούχων στο Ταμείο Συντάξεων που λειτουργεί από 1851 ορίζονται στις 9/8/41 και είναι : Αλεξ.Καράλης (Τακτικός) Θεόδ.Πλούμος (Αναπλ/κός).
Τον Απρίλιο 1943 αποσπώνται από τον παραπάνω Σύνδεσμο οι συνταξιούχοι της Τρ.Ελλάδος ιδρύοντας τον Σύλλογο Συνταξιούχων Τραπέζης Ελλάδος.
Το Δ.Σ του Συνδέσμου τότε παραιτείται και το Υπουργείο Εργασίας διορίζει προσωρινή διοικούσα επιτροπή. Τα μέλη που έμειναν τότε ήταν 184.
Το 1945 γίνονται εκλογές όπου εκλέγεται Δ.Σ μέχρι το 1947 οπότε έχομε την ιδρυτική συνέλευση της « ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗΣ».
Μετά από εκλογές το πρώτο Δ.Σ της Ένωσης καταρτίζεται σε σώμα με:
ΠΡΟΕΔΡΟ Δ.Καλύβας
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ Ι.Στεφανίτσης
ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ Κ.Καλλιοντζής
ΤΑΜΙΑ Ι.Σωτηρόπουλος
ΜΕΛΗ Α.Κανέτσιος, Γ.Κατσαρός, Χ.Λαγοπάτης
Στο Σωματείο αυτό για πρώτη φορά θεωρούνται τακτικά μέλη και οι χήρες των αποβιωσάντων συνταξιούχων εφόσον δεν συνέλθουν σε νέο γάμο και επίσης μετατρέπεται σε πανελλαδικό.
Στην έκτακτη Γενική Συνέλευση της 19/2/1954 όπου τα μέλη φθάνουν στον αριθμό των 652 και μετά τον διαχωρισμό των ασφαλιστικών Ταμείων των Τραπεζών Εθνικής Ελλάδος και Κτηματικής και των απόσχιση των συναδέλφων των Τραπεζών Ελλάδος και Κτηματικής τροποποιείται το Καταστατικό και παίρνει την επωνυμία «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΚΑΙ ΑΘΗΝΩΝ» με σκοπό «η δια παντός νομίμου μέσου ενίσχυση κατοχύρωση και εξασφάλιση των Ταμείων Συντάξεων, Επικούρησης του προσωπικού της ανωτέρω Τράπεζας όπως έχουν την δυνατότητα να εκπληρώνουν τον προορισμό των ως Ασφαλιστικοί Οργανισμοί και να καταβάλλουν εις τους ασφαλιζόμενους παρ` αυτοίς συντάξεις και επικουρήσεις αναλόγους προς τα συντάξιμα έτη αυτών και τον βαθμό ον φέρουσι κατά την ημέρα της εξόδου των εκ της ενεργού υπηρεσίας της ανωτέρω Τραπέζης».
Το Δ.Σ αποτελείται για πρώτη φορά από 11 μέλη. Στον παραπάνω Σύλλογο μέλη είναι οι συνταξιούχοι που προέρχονται από την τέως Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και Αθηνών και οι προερχόμενοι από την συγχώνευση με την τέως Εθνική Τράπεζα, την Τράπεζα Κρήτης, Ανατολής, Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας.
Στη δε Γ.Σ της 27/1/56 η επωνυμία του Συλλόγου παίρνει τη σημερινή ονομασία «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ».
Χρωστάμε πολλά σε αυτούς τους ιδρυτές του Συλλόγου μας, τους οραματιστές που μέσα στην αβεβαιότητα των χρόνων πραγμάτωσαν την αρχή ως το ήμισυ του παντός και φθάσαμε στις μέρες μας με αλληλοβοήθεια, Κοινωνική Αλληλεγγύη και συνδικαλιστικούς αγώνες. Οι αλλαγές στο Ασφαλιστικό καθεστώς με την εφαρμογή Νόμων που αποξενώνουν το Σώμα των Συνταξιούχων από τις Καταστατικές διατάξεις των Ταμείων Συντάξεων, σίγουρα δεν υπήρξε ούτε στην πιο νοσηρή φαντασία των ιδρυτικών μελών του Συλλόγου μας.
Η ιερή παρακαταθήκη που μας άφησαν μας δεσμεύει και μας υποχρεώνει χωρίς αυταπάτες και με κύρια δύναμη την ενότητα να αναπτύξουμε εκείνους τους αγώνες και εκείνο το μέτωπο που θα σταθεί εμπόδιο στον αφανισμό της ταυτότητας μας. Είναι η υπόσχεση των μελών μας απέναντι στον εαυτό τους και τις οικογένειες τους.
